کودهای زیستی: کودهای زیستی متشکل از باکتری‌‌ها و همچنین قارچ‌های مفیدی هستند که هر یک به منظور خاصی تولید می شوند، مانند: تثبیت ازت، رها‌سازی یون‌های فسفات، پتاسیم و آهن از ترکیبات نا‌محلول آن. این باکتری‌ها معمولا در اطراف ریشه مستقر شده و گیاه را در جذب عناصر همیاری می‌کنند.

اکنون روشن است این باکتری‌ها تنها یک نقش ندارند، یعنی علاوه بر کمک به جذب عنصری خاص، باعث جذب سایر عناصر، کاهش بیماری‌ها، بهبود ساختمان خاک و در نتیجه تحریک رشد بیشتر گیاه و افزایش کمی و کیفی محصول می‌شوند. بدین لحاظ، از نظر علمی این باکتری‌ها تحت نام کلی "محرک رشد گیاه" یا PGPR)Plant Growth Promoting Rhizobacteria)  نامیده می‌شوند. مصرف کودهای زیستی کم هزینه تر بوده و در اکوسیستم آلودگی به وجود نمی‌آورد.